Petra komt uit Buchten, een dorp vlakbij Born in Limburg. Vijf van haar medestudenten liepen hun stage in Rotterdam en kregen direct een baan aangeboden. Ze haalden Petra over om ook naar de grote stad te komen. Dit deed ze. Ze werd direct aangenomen en kreeg haar eerste eigen klas. Inmiddels woont ze alweer 14 jaar in Rotterdam.
Een moeilijke start
In Limburg zeggen ze weleens dat Rotterdammers niet te vertrouwen en kil zijn. Daar is dus echt helemaal niets van waar. Na mijn eerste jaar in heb ik hard getwijfeld of ik terug zou gaan naar Limburg. Het was erg wennen in de grote stad en mijn vader werd ernstig ziek. Maar mijn Rotterdamse collega’s hebben me juist enorm gesteund.
Toen mijn vader uiteindelijk overleed, waren alle collega’s van school aanwezig op de begrafenis. Dat heeft er mede aan bij gedragen dat ik me in Rotterdam op mijn gemak voelde. Zonder hen was het heel anders geweest in die moeilijke periode.
‘U komt ook uit het buitenland.’
Het was in het begin absoluut zoeken naar een gebruiksaanwijzing voor het omgaan met bepaalde ouders. Voor een moeder heb ik op een gegeven moment een wekker gekocht bij Xenos omdat haar kind maar te laat bleef komen. Grappig genoeg identificeren sommige ouders zich met mij. Ze zeggen dan: ‘U begrijpt het wel natuurlijk, want u komt ook uit het buitenland.’
Mijn Limburgse dialect zet ik soms in om de klas rustig te krijgen en als het ergens in school over het praten in dialect gaat, dan mag ik het even demonstreren. De kinderen verklaren mijn dialect op verschillende manieren. Laatst zei iemand tegen me dat het kwam door mijn dunne nek.
Toch langer dan drie weken
Mijn eerste jaar heb ik heel erg moeten wennen. Verantwoordelijk zijn voor een klas is namelijk heel anders dan stagelopen. En dan was ook de mentaliteit in Rotterdam nog eens heel anders dan in Limburg. Ik heb me absoluut aan moeten passen. In het begin was ik namelijk echt te beleefd en praatte ik te zachtjes. Dat heb ik inmiddels wel afgeleerd.
Achteraf hoorde ik dat mijn collega’s in mijn eerste jaar een weddenschap met elkaar hadden afgesloten. Ze dachten dat ik het niet langer dan drie weken vol zou houden. Uiteindelijk is het toch wat langer geworden!
